|
|
Gebed week van de eenheid
Hierbij ontvangt u het gebed van de week van de eenheid van dinsdag 23 januari
|
voor hen die we niet zien
|
|
Maar de wetgeleerde wilde zijn gelijk halen en vroeg aan Jezus: ‘Wie is mijn naaste?’ (Lucas 10 vers 29)
|
Romeinen 13 vers 8-10 en Psalm 119 vers 57-63
|
|
De wetgeleerde wilde zichzelf rechtvaardigen, in de hoop dat de naaste die hij moet liefhebben iemand is van zijn eigen geloof en volk. Dit is een natuurlijk, menselijk instinct. Wanneer we mensen bij ons thuis uitnodigen, zijn dat vaak mensen die onze sociale status, onze kijk op het leven en onze waarden delen. Er is eveneens een menselijk instinct om de voorkeur te geven aan vertrouwde plaatsen. Dit geldt ook voor onze kerkelijke gemeenschappen. Maar Jezus neemt de wetgeleerde en zijn bredere publiek mee naar hun eigen traditie, door hen te herinneren aan de verplichting om iedereen welkom te heten en lief te hebben, ongeacht religie, cultuur of sociale status.
|
In de Bijbel lezen we dat het niet bijzonder is om mensen lief te hebben die op onszelf lijken. Jezus stuurt ons in de richting van een radicale visie op wat het betekent om mens te zijn. Uit het verhaal dat Jezus vertelt, wordt duidelijk wat Hij verlangt: dat we ons hart wijd openstellen en Hem navolgen door anderen lief te hebben zoals Hij ons liefheeft. In feite beantwoordt Jezus de vraag van de wetgeleerde met een andere vraag. Het is niet ‘wie is mijn naaste?’, maar ‘wie is de naaste geworden van het slachtoffer?’
|
|
die liefde in onze harten schrijft,
|
|
geef ons de moed om verder te kijken dan onszelf
|
|
en de naaste te zien in hen die anders zijn dan wij,
|
|
zodat we Jezus Christus echt kunnen navolgen,
|
|
onze broer en onze vriend,
|
|
die Heer is, voor eeuwig en altijd.
|
|
|
|
